ساعت شنی

عموما ادبیات ها ی علمی تخیلی می توانند قطب ی انعام برای آینده باشند. در فیلم Upgrade 2018، شخصیت پا بر جا داستان به اشتهار گری تریس، با گلوله داخل ناحیه ی گردن دستخوش آسیب دیدگی می شود و به همسرش نیز گلوله اصابت می بطی ء و می میرد. زمانی که تریس بیدار می شود، متوجه می شود همسرش را از دست داده و خود نیز فلج شده است و روی صندلی چرخ دار می نشیند. 

تریس با مداری کامپیوتری بوسیله نام استم (Stem) پیوند داده شده است که ارون کین (هر تشابهی با ایلان ماسک، تصادفی است)، نو آور و مخترع اسمی تکنولوژی، آن را نقشه کشی کرده است. درنتیجه ی این پیوند، تریس می تواند دوباره راه برود. به نظر می رسد استم هوش مصنوعی است که می تواند به نحوی با تریس صحبت درنگ که هیچ کس به غیر از خود تریس متوجه گفتگو ها ی او نشود. گاهی حتی استم می تواند کنترل بدن تریس را به طور کلی به دست بگیرد. می توانید سایر داستان را خودتان ظن بزنید. 

تو سال ۲۰۱۹، با اینکه دیگر چیزی به نام انسان نیمه مکانیکی، تنها جنبه ی نمایشی ندارد و واقعی تر از گذشته است، همچنان باورنکردنی بوسیله دیدن می رسد. داخل سال ۲۰۱۲، جین شورمن به یکی از جزئی انسان ها یی تبدیل شد که مغز آن ها با کامپیوتر داخل ارتباط است. تغییر جین بوسیله انسان نیم مکانیکی در راستا ی پروژه ی تحقیقاتی بوسیله رهبری جنیفر کولینگر، مهندس زیست پزشکی دانشگاه پیتسبورگ بوده است. آژانس پروژه ها ی تحقیقاتی پیشرفته ی دفاعی طالع آمریکا (Darpa) از این پروژه ی تحقیقاتی زنهار مالی کرده است. این عیال ۵۳ ساله در رخداد ای فلج شده است و در شیوه او دو کابل متصل بوسیله قوطی ی شوک بود دارد و همه ی این وسیله ها به چیزی قرین به کنسول بازی ها ی ویدئویی همواره است. 

شورمن می تواند از این مغز کامپیوتری دستیار بگیرد و دست رباتیک را با افکارش کنترل نرم. این کنترل به حدی خوب انجام می شود که جین می تواند با این دست به استراحت شکلات بخورد. سه گانه سال بعد او توانست جت ی دعوایی را در مانند ساز کامپیوتری به طرز توفیق آمیزی به تصعید در آورد. از دهه ی ۱۹۷۰، دارپا در پروژه ها یی از این دست سرمایه گذاری می کند و هم اکنون عزم دارد قدم دیگری به جانب دنیایی قرین بوسیله دنیا ی فیلم Upgrade بردارد. مرام دستور کار ی آینده که بوسیله نام تکنولوژی اعصاب عاری وابستگی به جراحی (N3) شناخته می شود، حذف حاجت به الکترود ها و کابل ها و جراحی مغز است.



با پیشرفت این تکنولوژی، افراد سالم نیز می توانند از آن برای کندرو تر وفاق برقرارکردن با سامان ها مصرف کنند.

ای . ال. ایموندی، مدیر این برنامه، ۶ مؤسسه ی پیشرو داخل ایالات متحده را موظف به ساخت قطعه ای رقیق افزاری کرده است. این قطعه شبیه کابلی است که افکار افراد را از خارج از شیوه آن ها کنترل می یواش و می خواند. این کابل به حدی کوچک است که داخل کلاه بیس بال خواه هدست جا می گیرد. طبق گفته ی ایموندی، مطابق با رویکردی که با دور آگاهی یا ارتباط بین مغز و رایانه تو ارتباط است، این دستگاه کوچک باید دو جهته باشد و داده ها را طوری به عدد برساند که مغز اقتدار درک آن ها را داشته باشد. مایکل ولمتز: تنها راهی که مردم ها بخاطر تأثیر گذاری بر جهان دارند، بدن و ماهیچه و دریافتن آن ها است

ایموندی فقط چهار سال به دانشمندان فرصت داده است این دستگاه را از مرحله ی آزمایشگاهی به نقطه ای برسانند که بتوان آن را روی انسان ها تجربه کرد. حتی بخاطر نظریه کردن ایده ی ایلان ماسک مبنی به خشکی امدن تبدیل ارتباطات مغز و کامپیوتر به ارتباطات بی سیم مغز و کامپیوتر، هنوزهم باید عمل جراحی مخاطره پذیر انجام شود تا تراشه ی متداول دید در مغز بی مانند تعبیه شود. ایموندی می گوید:توانایی تغییر جهان اغلب درون یک حرفه ائتلاف نمی افتد. اگر بتوانیم افزار ارتباطات مغزی غیر تهاجمی را بسازیم، دری به لفظ اکوسیستم جدیدی بازکرده ایم که هم اکنون وجود ندارد.

ژاکوب رابینسون، مهندس برق و کامپیوتر دانشگاه رایس واقع درون هوستون تگزاس و پژوهشگر اصلی آویشن ها، دراین باره معتقد است:رایج ترین کاربرد این حکم برای مردم ها یی است که اقتدار حرکت دادن دست وپا ی خود را ندارند یا تو پایین تنه ی خود دچار بی حسی هستند. اکنون تخیل کنید بتوانیم بدون ایفا ارتکاب جراحی میان مغز و کامپیوتر ارتباط برقرار کنیم. درون این صورت، استفاده این تکنولوژی بسیار گسترده نم خواهد شد و حتی ممکن است افراد تندرست نیز بخاطر افزایش سرعت ارتباط با ابزار و دستگاه ها از این تکنولوژی استفاده کنند. 

برخی دیگر از پژوهشگران کنار این عقیده هستند که دلیل جذابیت بستگی مغز و کامپیوتر بسیار عمیق زیرفون است. مایکل ولمتز، پژوهشگر هوش ماشین و انسان داخل آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز داخل لورل مریلند، درباره ی این موضوع می گوید:عزب راهی که آدم ها برای تأثیر گذاری پیاده شدن گیتی دارند، بدن و عضله و دریافتن آن ها است و ما انسان ها تو استعمال از این ابزار ها بسیار ورزیده هستیم؛ اما محدودیتی عمده بخاطر تأثیر گذاری ما انسان ها بر جهان وجود دارد و تنها روش خارج شدن از این انفراد تکاملی، برقراری بستگی مستقیم با مغز است. 



مغز مردم دنیایی از سیگنال ها را اعزام می کند که این تکنولوژی برای کارکرد بهتر باید بتواند آن ها را فیلتر درنگ.

با وجود انفراد ها یی که کنف ملی درزمینه ی خلق کردن تحولات در تکنولوژی خلق کردن کرده است، دارپا سابقه ی زمینه گذاری فن شناسی ها یی را دارد که هر کدام از آن ها توانسته اند جهانی را شکل دهند که امروزه در آن زندگی می کنیم. پیشرفت اینترنت، GPS، دستیار ها ی مصنوعی شبیه سیری اپل و هم اکنون هوش مصنوعی ازجمله حکم ها یی هستند که به لطف دلار ها ی نفقه شده ی آژانس داخل زمینه ها ی متنوع تکنولوژی انجام شده اند. بودجه ای که بخاطر ارتباطات مغز و کامپیوتر تو دید گرفته می شود، نشان می دهد این تکنولوژی می تواند جهان را تغییر دهد؛ اما فقط این حلق.

ظرفیت زیادی در پروژه ها ی مربوط بوسیله ارتباطات مغز و کامپیوتر وجود دارد و پروژه ی نورالینک (Neuralink) ماسک، عزب یکی از این پروژه ها است. شرکت ها ی تکنولوژی اساسی و تأثیر گذار مثل اینتل همچنین مشغول کار دراین زمینه هستند و بوسیله کسی که بتواند در این مشارکت خاصیت کند، پاداش ها ی جلال داده می شود. پیش بینی می شود میدان فن شناسی ها ی اعصاب به ارزش ۱۳/۳ میلیارد دلار (۱۰/۹۵ میلیارد پوند) باشد. ژاکوب رابینسون:کیفیت داده ها یی که می توانید انتقال دهید، ازطریق تعداد کانال ها محدود شده است

ارتباطات مغز و کامپیوتر امروزه فقط به دلیل فعالیت ها ی دانشمندان در دهه ی ۱۸۰۰ ممکن شده است. دانشمندان در آن زمان مجاهدت کردند از فعالیت ها ی الکتریکی مغز حیوانات ابتدا شوند. هانس برگر، درون دهه ی ۱۹۲۰ مایه ثبت امواج الکتریکی عدد به مایه ی برق (EEEG) را بخاطر آشکار سازی فعالیت ها ی مغزی انسان از بیرون جمجمه اتساع قسط و این امواج را ضبط کرد. ۵۰ سال بعد، ژاک ویدال، دانشمند خرد کامپیوتر در دانشگاه لس آنجلس کالیفرنیا (UCLA) باعث رایج شدن اصطلاحارتباط مغز و کامپیوتر شد. 

پس از آن دانشمندان برای تحقق رؤیا ها ی خود باید مشتاق قدرت محاسبات، هوش قلابی و تکنولوژی نانو می ماندند. در سال ۲۰۰۴، بیماری که پس از حادثه ای با ضربات چاقو از گردن به پایین افلیج شده بود، به بدوی رابط مغز و کامپیوتر پیشرفته مهیا شد. این امر باعث شد این ناخوش فقط با فکر کردن بتواند با کامپیوتر پینگ پنگ ورزش کند.



هر تکنیکی که در آن نیاز باشد با استفاده از انجام جراحی تراش داخل بدن کاشته شود، عزب تا وقتی کارایی دارد که بدن تراشه را پس بزند.

با حیات این موفقیت، همچنان مشکلاتی جاویدان مانده اند. رابینسون تقریر کرد:کیفیت اطلاعاتی که می توانید منتقل کنید، به دستگاه ی تعداد کانال ها محدود شده است. لازمه ی استفاده از رابط مغز و کامپیوتر این است که در جمجمه سوراخی ایجاد کنید تا بتوانید الکترود را مستقیما درون ربط با مغز قرار دهید. زمان راندمان دستگاه مدنظر محدود است و تا وقتی کارایی دارد که بدن آن را پس بزند. شاق دیگر این است که اگر کارکرد دستگاه رضایت بخش نباشد، بیرون آوردن آن مشکل است. 

تیم ایموندی به منظور طراحی روشی برای ربط اعطا کردن مغز و کامپیوتر بدون نیاز به عمل جراحی مغز که با استفاده از آن بتوان افکار افراد را خواند و بازنویسی کرد، مشغول کار روی ترکیبی از تکنیک ها ی فرا صوت، راسته ها ی مغناطیسی، میدان ها ی الکتریکی و نور است. برای این امر مشکلاتی وجود دارد. ازجمله اینکه دستگاه باید فعالیت ها ی پا بر جا و کارگر مغزی را از بین نویز ها ی دیگر ایجادشده ی مغز تشخیص دهد. علاوه پهلو این، مایه باید بتواند سیگنال ها را از خارج جمجمه و غشا طریق دریافت کند. 

دیوید بولجت، جستجوگر واقعی تیم آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز، معتقد است:زمانی که با دشواری عکس برداری از محیطی پراکنده کننده مواجه هستید، نویزی که با چند میلی متر حرکت در جمجمه اخذ می کنید، اندازه نویز دریافتی با ده ها متر حرکت درون اقیانوس و کیلومتر ها لول در اتمسفر است.

ایموندی نیز درباره ی این موضوع می گوید:با وجود همه ی این مشکلات، هنوزهم بر این باور هستیم که می توانیم اطلاعات متجاوز مفیدی اخذ کنیم.

تعدادی از تیم ها درون حال بررسی موضوعی هستند که ایموندی نام آن را جراحی اندک یورش راحتی داده است. وی ادامه می دهد:در این روش، همچنان چیزی در بدن قرار داده می شود؛ اما این فرمان با عمل جراحی انجام نمی شود. 

این گفته ی ایموندی به این انتزاعی است که این قطعه باید زده یا تزریق شود یا ازطریق دماغ به تو بدن کشیده شود. یکی از تیم ها در حال معاینه نوعی از ذرات نانو است که این ذرات زمانی که به محل مورد رویت در عدد برسند و در آنجا راحتی گیرند، مانند مبدل نانو عمل می کنند. این ذرات به کوچکی قطر یک مات مو ی انسان هستند و می توانند انرژی مغناطیسی خارجی را به سیگنال ها ی الکتریکی تغییر کنند و آن ها را به مغز برسانند. البته این ذرات وارونه این کار را نیز انجام می دهند. یکی دیگر از این آویشن ها ی پژوهشی، به دنبال مصرف از ویروس ها برای تزریق DNA بوسیله سلول ها است که با این فرمان سلول ها را برای عمل کاری قرین فقره سابق تبدیل می دهند.



این تکولوژی می تواند بخاطر افرادی کار کننده باشد که در ناحیه ای از بدن یا تماما فلج هستند.

اگر این تکنیک ها به نیکوکاری جواب گو باشند، عملکرد ارتباط کم تهاجم میان مغز و کامپیوتر می تواند به خوبیِ قراردادن خراش در بدن با کاربرد از ایفا جراحی باشد. پس از این، دانشمندان با چالش اخذ اطلاعات از مغز بوسیله کامپیوتر و پاسخ به آن ها در کسری از نفس مواجه هستند. ایموندی درباره ی این موضوع می گوید:اگر بخواهید با استفاده از موس و کلیک با کامپیوتر ارتباط امین و پس از آن یک لحظه صبر کنید تا کامپیوتر کاری را انجام دهد، این تکنولوژی هیچ گاه به سر انجام نمی رسد؛ بنابر این باید کاری کنیم این عملیات با سرعت بسیار بیشتری اجرا شود. 

دستگاه ها ی ارتباطی عدد و کامپیوتر باید از توان تفکیک بی حد و پهنا ی باند کافی برخوردار باشند و علاوه بر این، تعداد کانال ها ی کافی داشته باشند تا با کاربرد از آن ها بتوان خود آدم ناتوان را به حرکت وادار کرد، نه اینکه دست رباتیکی را به حرکت درآورد. تا اینکه اگر بتوانیم این فرمان را ادا دهیم، واقعا چطور قرار است ارتباط معتمد کنیم؟ برای برقراری مناسبت باید از کلمات استفاده یا با استفاده از عکس رابطه امین کنیم؟ آیا می توانیم با دوستانمان حرف بزنیم خواه قرضه ها را به صورت اینترنتی صیقل کنیم؟ این فن شناسی چقدر باید خاص هر فرد باشد؟ ازآنجاکه هنوز قوانین این فرمان نوشته نشده اند، هیچگاه کس دقیقا جواب این سؤال ها را نمی داند. 

پاتریک گنزر، همکار این پروژه از دانشگاه بتل می گوید:همگی ی رابط ها ی جدید بخاطر اینکه بوسیله نواخت مکان بیفتند، نیاز بوسیله تکرار دارند. تعیین میزان سختی یا آسانی استفاده از این رابط ها ی مغز و کامپیوتر بوسیله همین سادگی محو. ما نمی خواهیم کسانی که از این وسایل استفاده می کنند، قرن ها عادت را یاد بگیرند. یکی از راه محلول های جالب این است که خروجی ها یی از رابط مغز و کامپیوتر کاربر اخذ کنیم و این خروجی ها را به دستگاه شبه افسون شده انتقال دهیم. لزومی ندارد کاربر تک مورد حرکات را کنترل کند؛ بلکه به سادگی می تواند فرایند حرکتی را داخل کامپیوتر پدیدار و تنظیم کند. 

ایموندی از این بی آرامی فرا مرطوب می رود و اعلام می بطی ء:با صعود فهمیدن ساختگی (AI)، سیستم ها یی که در حال حاضر با یکدیگر فرمان می کنند، مستقل پر حرارت می شوند و با این کار احتمالا فقط باید بگوییم آن توپ را می خواهم و ربات خودش آن را می آورد.

ممکن است فیلم Upgrade بوسیله مشکلی اشاره کرده باشد: دقیقا چه کسی تحت کنترل است؟ ولی کلید ها یی بخاطر حل این بغرنج وجود دارد. جنیفر کولینگر دراین باره می گوید:تا به حال، بیشتر رابط ها ی عدد و کامپیوتر توانسته اند با معاینه فعالیت مغزی کاربر، اطلاعات بیش جزئی درباره ی کارکرد ماهیچه ها ی او به دست آورند؛ درون حالی که ممکن است تفکر کاربر این قدر جزئی نباشد و کلی تر باشد. ما تو فعالیت مغزی می توانیم جهتی را شناسایی کنیم که کاربر نیت دارد جسمانی را در راستا ی آن حرکت دهد. همچنین، زمان دقیق بسته شدن دست را نمره دهیم که درنتیجه ی این ها، الگو ی دقیقی از لول جثه به دست می آوریم که اقتدار برداشتن جسم را بوسیله ما می دهد. لزومی ندارد کاربر به سبب ها ی ضایع و جلو و پایین فکر نرم.



هیچ کدام از افرادی که بازی ها یی مانند Fortnite را اجرا می دهند، تا کنون داوطلب کاشت تراشه در مغز خود نشده اند.

کولینگر صحبت هایش را این این طور امتداد می دهد:میزان فعالیت ذهنی موردنیاز بخاطر اجرای BCI در بین کاربران گوناگون متفاوت است؛ اما به طور کلی میزان این فعالیت ذهنی درون استفاده از رابط ها ی مغز و کامپیوتر عاری نیاز به انجام جراحی یا غیر تهاجمی بیشتر است. هنوزهم باید دید آیا تکنولوژی ها ی بیرون آمده از N3 به کاربر اجازه ی چند کارهم زمان را می دهد یا خیر. 

همچنان سؤالی رادیکال تیز وجود دارد و هنوز فرد سالمی پیدا نشده است که بخواهد از رابط ها ی عدد و کامپیوتر استفاده بطی ء و با مصرف از آن کار ها یی مانند بازی یا سودا اینترنتی انجام دهد. بنابر این، هیچ کس نمی داند آیا نفوذ افراد سالم بوسیله این رابط ها متفاوت است یا خیر خواه اینکه چنانچه این تراشه درون کلاه بیس جناح استراحت گرفته باشد، بخاطر افراد سالم تفاوتی خلق کردن می یواش یا خیر. این کار با معضلات بسیاری مواجه است. ایموندی می گوید:سودی که از این فن شناسی بوسیله دست می آوریم باید از ریسک ها ی ایفا آن بیشتر باشد؛ اما اگر استراحت نباشد از این تکنولوژی برای بازیابی عملکرد از مشت رفته استفاده کنید، داستان فرق می کند.دقیقا بوسیله همین دلیل، راهکار ها ی بدون نیاز بوسیله ایفا جراحی متجاوز جالب هستند. مصرف از تکنولوژی غیر تهاجمی و عاری نیاز به جراحی صرفا به این ذهنی حلق که به رابط ها ی مغزی افراد آسیبی نمی رسد. امواج ماکرو ویو غیر تهاجمی هستند؛ اما چندان اندوه مفید نیستند؛ بنابر این، محدودیت ها یی برای این کار بود دارد. اگر فراغت باشد با امواج فرا نغمه کار کنید، باید تو سطح خاصی از فشار قرار داشته باشید و اگر استراحت باشد با میدان ها ی الکتریکی فرمان کنید، باید در سطوحی با توان ها ی صریح فراغت بگیرید. میشل ولمتز: سؤال اینجا است که داخل چه نقطه ای انسان به خسته ترین تنه سیستم ها ی کاربردی ما تغییر می شود؟

تو زمانی که هوش مصنوعی می تواند از هوش انسان پیشی بگیرد و خودش را تکثیر کند، شاید گشادگی و صعود رابط ها ی مغز و کامپیوتر بتواند بوسیله انسان کمک کند از این غوغا فرضی فن شناسی نجات مشخص کند. انسان ها می توانند از تکنولوژی استفاده کنند و با این رقبا ی جدید مقابله کنند. آن ها حتی می توانند خودشان را با درک قدر یا بهای چیزی تقلبی ترکیب کنند. این همان کاری است که ایلان ماسک درزمینه ی تجارت خویشتن بخاطر نورالینک به روشنی توضیح داده است. ولمتز گفت:جهیز ها ی فهمیدن مصنوعی ما هر روز در حال بهتر و بهترشدن هستند و این سؤال وجود دارد که آدم قرار است تو چه نقطه ای به ضعیف ترین حلقه ی این سیستم ها تبدیل شود. برای اینکه بتوانیم با تحولات ادراک مصنوعی و یاد گیری خرد ماشین همراه شویم و از آن دنبال نمانیم، باید بتوانیم با این جهیز ها به قیافه مستقیم بستگی برقرار کنیم. 

درپایان، باید بگوییم این فن شناسی اختلاف خاصی ایجاد نمی نرم. در اختتام ی فیلم Upgrade، می بینیم استم کنترل کامل بدن و حافظه گری را بوسیله دست می گیرد. هوشیاری مکانیکی به رؤیا یی شیرین محدود می شود که در آن تریس فلج نشده و همسرش همچنین زنده است. بیشتر بخوانید:رفتار متفاوت شبکه های مغز داخل افرادی که گرایش بوسیله خودکشی دارندتاثیر مثبت رویا های بد در رویارویی با تپش در زندگی واقعیمحرومیت از خواب چه تاثیری پهلو عدد و عملکرد شناختی آن دارد؟ژنتیک و تاثیر آن بر کیفیت خوابچگونه مغز پس از حذف یک نصف کره دوباره خود را بازسازی می کند؟
  • ۹۸/۰۹/۱۴

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی