به گزارش همشهری آنلاین بوسیله نقل از اعتماد آنلاین، متن روزنامه ایشان به شرح والا است:
بسمه تعالی
بزرگواری محترم دیوانعالی ناحیه
درگاه آقای موسوی اردبیلی دامت افاضاته
با شرف سلام، تو اصل یکصد و چهل و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است مایملک رهبر یا اعضای شورای رهبری، رییس جمهور، شروع وزیر، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت توسط دیوانعالی ناحیه استفهام می شود که برضد حق اضافه نیافته باشد.
همانگونه که اطلاع دارید محضر معصوم در عمل بوسیله این اصل رخساره دارایی خود را به دیوانعالی قلمرو فرستادند که جوهر آن را می آورم:
صیت: روح الله – صیت خانوادگی: مصطفوی معروف بوسیله خمینی – شماره شناسنامه: ۲۷۴۴ – محل صدور: خمین – سمت: عالم
دارای غیرمنقول (با تذکر مشخصات):
۱ – یک باب منزل مشتمل بر بیرونی و اندرونی تو قم محله باغ قلعه که نامدار است.
۲ – قطعه ارضی است ارث پدری است و بوسیله حسب اطلاع حضور آقای پسندیده مشاع است بین اینجانب و معظم له و ورثه مرحوم اخوی آقای هندی که دربست سهمیه اینجانب از راحتی اطلاع آقای اخوی سالی چهار هزار ریال است که داده نمی شود.
دارایی منقول اعم از نقدی، موجودی یا سپرده بانکی، سهام و اموال غیرمنقول دیگر با تذکر بها تقریبی:
۱ – اسکناس مختصری است که درون تهران نذورات و هدایای شخصی است.
۲ – اثاث منزل ندارم. مختصر اثاثی است در قم و تهران ملک همسرم می باشد. دو قطعه قالی در منزل است داده اند که اگر خواستم بابت خمس احصائیه کنم و مال اینجانب و ورثه زدودن باید به سادات فقیر بدهند.
چند جلد کتاب، بقیه کتبی است که در زمان شاه مخلوع به غارت رفت و نمی دانم چه قدر است و چند جلد تاریخ که درون مدتی که در تهران هستم از طرف مولفین تحفه شده است که قیمت تقریبی آن ها را نمی دانم، ولی قدر قابلی نیست. اثاثی که در منزل مسکونی فعلی درون تهران است، ناحیه صاحبان منزل است، احمد وقوف دارد.
۳ – کلیه وجوهی که در بانک ها خواه تو منزل یا در نزد اشخاص است که آقای پسندیده مقدمه هستند، باستثناء اسکناس مختصری که رمز شد وجوه شرعیه می باشد و سرزمین اینجانب نیست و ورثه اینجانب در آن ها حقی ندارند و تکلیف آن ها را بوسیله حسب وصیت تعیین نموده ام.
تاریخ ۲۴ دی ماه ۱۳۵۹
۷ ربیع الاول ۱۴۰۱
روح الله الموسوی الخمینی
فرزندان امام نیز چون معصوم قیافه دارایی خود را بخاطر آن دیوان فرستادند.
از جنابعالی تقاضا می کنم بوسیله مسئولیت خویشتن در تک قوم جناب امام رضوان الله تعالی علیه بدون هیچ گذشتی انجام نمایید و شادی روح پرفتوح آن افضل را فراهم آورید.
از خداوند توفیق آن حضرت را خواستارم.
احمد خمینی
۲۴ خرداد ۶۸
بسمه تعالی
بزرگواری محترم دیوانعالی ناحیه
درگاه آقای موسوی اردبیلی دامت افاضاته
با شرف سلام، تو اصل یکصد و چهل و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است مایملک رهبر یا اعضای شورای رهبری، رییس جمهور، شروع وزیر، وزیران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت توسط دیوانعالی ناحیه استفهام می شود که برضد حق اضافه نیافته باشد.
همانگونه که اطلاع دارید محضر معصوم در عمل بوسیله این اصل رخساره دارایی خود را به دیوانعالی قلمرو فرستادند که جوهر آن را می آورم:
صیت: روح الله – صیت خانوادگی: مصطفوی معروف بوسیله خمینی – شماره شناسنامه: ۲۷۴۴ – محل صدور: خمین – سمت: عالم
دارای غیرمنقول (با تذکر مشخصات):
۱ – یک باب منزل مشتمل بر بیرونی و اندرونی تو قم محله باغ قلعه که نامدار است.
۲ – قطعه ارضی است ارث پدری است و بوسیله حسب اطلاع حضور آقای پسندیده مشاع است بین اینجانب و معظم له و ورثه مرحوم اخوی آقای هندی که دربست سهمیه اینجانب از راحتی اطلاع آقای اخوی سالی چهار هزار ریال است که داده نمی شود.
دارایی منقول اعم از نقدی، موجودی یا سپرده بانکی، سهام و اموال غیرمنقول دیگر با تذکر بها تقریبی:
۱ – اسکناس مختصری است که درون تهران نذورات و هدایای شخصی است.
۲ – اثاث منزل ندارم. مختصر اثاثی است در قم و تهران ملک همسرم می باشد. دو قطعه قالی در منزل است داده اند که اگر خواستم بابت خمس احصائیه کنم و مال اینجانب و ورثه زدودن باید به سادات فقیر بدهند.
چند جلد کتاب، بقیه کتبی است که در زمان شاه مخلوع به غارت رفت و نمی دانم چه قدر است و چند جلد تاریخ که درون مدتی که در تهران هستم از طرف مولفین تحفه شده است که قیمت تقریبی آن ها را نمی دانم، ولی قدر قابلی نیست. اثاثی که در منزل مسکونی فعلی درون تهران است، ناحیه صاحبان منزل است، احمد وقوف دارد.
۳ – کلیه وجوهی که در بانک ها خواه تو منزل یا در نزد اشخاص است که آقای پسندیده مقدمه هستند، باستثناء اسکناس مختصری که رمز شد وجوه شرعیه می باشد و سرزمین اینجانب نیست و ورثه اینجانب در آن ها حقی ندارند و تکلیف آن ها را بوسیله حسب وصیت تعیین نموده ام.
تاریخ ۲۴ دی ماه ۱۳۵۹
۷ ربیع الاول ۱۴۰۱
روح الله الموسوی الخمینی
فرزندان امام نیز چون معصوم قیافه دارایی خود را بخاطر آن دیوان فرستادند.
از جنابعالی تقاضا می کنم بوسیله مسئولیت خویشتن در تک قوم جناب امام رضوان الله تعالی علیه بدون هیچ گذشتی انجام نمایید و شادی روح پرفتوح آن افضل را فراهم آورید.
از خداوند توفیق آن حضرت را خواستارم.
احمد خمینی
۲۴ خرداد ۶۸
- ۹۹/۰۳/۱۴